Les 3: Wees niet altijd empathisch naar je puber.

Een ouder zijn en je puber op een goede manier opvoeden, is best een uitdaging. Je wilt hem het beste geven en tegelijkertijd wil je niet dat hij over je heen loopt. Je hebt het gevoel dat je streng genoeg moet zijn en toch zijn liefde moet winnen. Geen gemakkelijke taak. Je wilt empathisch zijn, maar je wilt je puber ook meegeven dat vallen en weer opstaan bij het leven hoort.  

Als je puber zich bijvoorbeeld ergens rot over voelt of een bepaalde emotie ervaart, dan zeg hem niet dat het niet zo erg is of dat het wel meevalt. Je zegt ook niet dat het wel goed met hem gaat, want dat soort reacties helpen niet. Sterker nog, ze zullen een averechtse werking hebben op je puber en mogelijk ook op jullie relatie. Maar anderzijds, ze wil je puber ook niet pamperen, zodat het geen weerstand opbouwt. Ergens wil je voorkomen dat het fouten maakt, maar je weet ook dat fouten maken erbij hoort en goud waard zijn als het gaat om ontwikkelen en groeien.

Iedereen, en zeker ook een puber, is op zoek naar erkenning. Je gezien en gehoord voelen. De emoties en gevoelens die je puber ervaart zijn echt. Het maakt niet uit wat jij ervan vindt, je puber ervaart ze, dus ze zijn er. Neem dat dan ook serieus. Je hoeft er niet in mee te gaan, maar erken die gevoelens en geef aan dat ze er mogen zijn. Het zal je puber niet helpen als jij alleen maar zegt ‘ach kom maar, dat is niet leuk hè. Het is vervelend, zal ik het voor je doen?’

Natuurlijk mag je troost bieden en natuurlijk mag je puber zich even klote voelen, maar help je puber daarna ook met stappen zetten naar het verbeteren van de situatie of vraag wat nodig is om je beter te voelen.

Even balen en weer doorgaan. En dat weer doorgaan klinkt mogelijk al niet empathisch en ongevoelig, maar wel helpend. Dat doe je bij jezelf toch ook. Wanneer er iets is gebeurd dat je raakt. Iets waar je van baalt, dan mag dat er zijn. Een uur, een dag, een week. Maar daarna is het ook weer de schouders eronder en zoeken naar mogelijkheden om ermee om te gaan. Het helpt je niet om te blijven hangen in het negatieve. Dit zal je puber ook niet helpen. En dit is niet gemakkelijk. Het is constant zoeken naar een balans. Net als bij veel dingen in de puberteit. Het werken aan de relatie met je puber is een proces. Iets waar je dagelijks mee bezig bent. Constant zoeken, observeren, onderzoeken, luisteren, reageren en vragen stellen. En dan nog is het, hoe graag je het ook zou willen, geen garantie voor succes. Het zal voorkomen dat je fouten maakt, dat je situaties niet goed in weet te schatten of een keer een slechte dag hebt. Sta jezelf toe om elke dag te leren.