Les 1: Kijk in de spiegel.

Opvoeden zegt alles over jou en in veel mindere mate wat over je puber. Alles wat jij in je verleden hebt meegemaakt, gehoord, gezien en ervaren hebt, neem je mee in je rugzak. Jouw ervaringen maken jou de persoon die je nu bent. Het siert je. Het maakt je mens. Alles wat jij in je verleden hebt meegemaakt neem je ook mee in de opvoeding van je puber. ‘The Good and the Bad’. Er bestaat geen opleiding tot ouder. Je kunt er geen graad in halen. Toch is het soms het lastigste waar je mee te dealen hebt.

En dat maakt het opvoeden zo geweldig, maar tegelijkertijd ook zo moeilijk. Want wat je geeft, krijg je terug. Je puber (maar eigenlijk al je kinderen ongeacht leeftijd) spiegelt je. Wat jij uitzendt krijg je van je kinderen terug. Wanneer jij je goed voelt, ben je minder snel boos of geïrriteerd naar je omgeving, kun je meer hebben en lijkt het alsof je omgeving leuker en vrolijker is. Wanneer jij minder goed in je vel zit, een offday hebt, zal je merken dat alles tegenzit. Alsof iedereen het op je gemunt heeft en dat de kinderen net niet doen wat je van ze vraagt. Dus wanneer jij goed voor jezelf zorgt en met een positieve blik de wereld inkijkt, krijg je er ook positieve dingen voor terug. Mocht het dan voorkomen dat je puber je irriteert of je triggert, dan zal je beter in staat zijn om vanuit rust te reageren.

En dit is een keuze. Een keuze die je elke dag, elk moment heel bewust kan maken.

Het mooiste is natuurlijk dat je niet boos wordt van hetgeen je puber tegen je zegt, maar is dit haalbaar?  Er bewust van zijn dat je puber je kan triggeren, is al een hele goede eerste stap. Op het moment dat je je namelijk bewust wordt van je eigen emoties, kan je de shift maken en een bewuste keuze maken. Het gesprek voortzetten vanuit een andere emotie of even uit de situatie te stappen, diep adem te halen en terug te gaan. Belangrijk is dat je je focus verlegt naar iets wat wel helpend is en wat voorkomt dat je boos wordt of meegaat in de emotie van de ander.

Als jij vanuit kalmte en rust reageert, kan je je puber aanspreken op een manier die veel effectiever is en meer opbrengt. Jij kan dan een voorbeeld zijn voor je puber en hem helpen op een bepaalde manier om te gaan met situaties. Door de rust die je uitstraalt laat je zien dat je veel meer kan bereiken, dan wanneer je vanuit een emotie reageert. Dan kun je onderzoeken waar het gedrag van je puber vandaan komt en wat er achter zijn gedrag zit.

Wanneer jij boos uitvalt tegen je puber, geef je eigenlijk aan dat het genoeg is. Dat je niet blij bent met hetgeen wat je ziet, hoort en ervaart in het gesprek met je puber. In de meeste situaties word je boos, omdat je puber in jouw ogen iets doet of zegt wat je niet goed vindt. Je puber gaat dan over jouw waarden en normen heen. Jouw grenzen. Soms zeg je dat misschien ook letterlijk: ‘En nu is het genoeg!’ gecombineerd met het verheffen van je stem.

Op twee manieren geef je nu eigenlijk aan dat ‘t genoeg is, alleen de manier waarop je dat doet is misschien niet de manier waarop je het zou willen en waarover je je achteraf vaak niet goed voelt. Al voordat je uitvalt of boos wordt is er al iets niet helemaal lekker gegaan. Dit voel je en zodra je dat gevoel krijgt, kan je een keuze maken. En dan komt die spiegel. Wanneer je ervoor kiest om boos te worden, omdat je puber een grens overgaat, kan je dit gedrag terug verwachten. Wanneer jij een andere keuze maakt, zal het gedrag of de reactie die je terugkrijgt ook anders zijn.